Τραχανάς με γιαούρτι

Υλικά

10 kg γιαούρτι αγελαδινό
2 πακέτα σιμιγδάλι χονδρό
αλεύρι όσο πάρει περίπου 4-5 kg
1 κόσκινο μεγάλο συρμάτινο
καθαρά βαμβακερά υφάσματα(τραπεζομάντηλα ή σεντόνια αποκλειστικά για αυτή τη χρήση-που να μην έχουν πλυθεί με κοινά απορρυπαντικά και μαλακτικά για να μη πάρει μυρωδιά ο τραχανάς στο άπλωμα)

Εκτέλεση

Τραχανάς με γιαούρτι ο Σεπτεμβριάτικος...
Η γιαγιά δηλαδή, βολεύεται να τον φτιάχνει Σεπτέμβρη αν και μπορείτε να τον φτιάξετε από Αύγουστο εως Οκτώβρη όπως λέει.
Βάζουμε το γιαούρτι (το original που έχουμε φτιάξει με τα χεράκια μας 2 μέρες πριν...όπως τα είπαμε...) σε κατσαρόλα και το βράζουμε. Χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά ώστε να μη σταματήσει ο βρασμός αλλά προσέχοντας να μη κολλήσει...περίπου για μια ώρα. Όσο περισσότερο βράσει τόσο το καλύτερο για τη διαδικασία που θα ακολουθήσει μετά.
Ρίχνουμε τα 2 πακέτα σιμιγδάλι χονδρό και ανακατεύουμε καλά αφήνοντας να πάρει μια βράση και να φουσκώσει το σιμιγδάλι. Ενώ η κατσαρόλα είναι ακόμα στη φωτιά προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι.
Αλεύρι-ανακάτεμα...αλεύρι -ανακάτεμα μέχρι η ζύμη να γίνει σκληρή και να αρχίσει να γίνεται θρυμματάκια.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε λίγο να κρυώσει για να την θρυμματίσουμε καλύτερα με το χέρι...προσοχή καίει!!!να κρυώσει λίγο...Όσο καλύτερα θρυμματίσουμε τόσο καλύτερα και γρηγορότερα θα γίνει η δουλειά μας με το κόσκινο.
Παίρνουμε το κόσκινο και αρχίζουμε το κοσκίνισμα. Θεωρητικά...το συρμάτινο κόσκινο που έχουμε επιλέξει έχει μεγάλη διάμετρο για να μη νυχτωθούμε και το άνοιγμα του πλέγματος που έχουμε επιλέξει θα είναι και το μέγεθος του κόκκου του τραχανά.
Οπότε επιλέγουμε κατά βούληση. Ο τραχανάς όμως, είναι ψιλός....γιατί έχω δει και τραχανάδες να μοιάζουν με πληγούρι...όχι και έτσι...
Κοσκινίζουμε λοιπόν...χωρίς να το "βιάζουμε" που λέει και η γιαγιά επάνω σε κρεβάτι (μη σκύβουμε κιόλας!) που έχουμε στρώσει τα βαμβακερά υφάσματα. Εδώ μπαίνει το πολύ σοβαρό θέμα της μυρωδιάς γιατί και τραχανά που μύριζε μαλακτικό έχω φάει και πιστέψτε με δε ήταν ευχάριστο. Πλύνετε με πράσινο σαπούνι, με αγνό σαπούνι και τίποτα άλλο.
Συνεχίζουμε το κοσκίνισμα και ό,τι δεν περνάει το αφήνουμε στην άκρη σε καθαρό ύφασμα να τραβήξει λίγο και στο τέλος θα τα ξαναπεράσουμε όλα μαζί.
Έτσι λοιπόν ερχόμαστε στην πολυπόθητη φάση και φράση "απλώνω τραχανά" διότι απλώνουμε τον τραχανά αραιά για να στεγνώσει 2-3 μέρες και ανακατεύουμε περιοδικά. Τα υφάσματα τα βάζουμε ψηλά για να μη πέφτουν χνούδια και σκόνες πάνω στον τραχανά, σε κλειστό δωμάτιο καθαρό από έντομα, μύγες κλπ και μακρυά από μυρωδιές.
Ελέγχουμε αν στέγνωσε και τον αποθηκεύουμε σε μεγάλα γυάλινα βάζα όπως τα ζυμαρικά ή σε τάπερ...όπως μπορεί ο καθένας. Αν θέλουμε τον βάζουμε και στο ψυγείο για extra συντήρηση ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Τον φτιάχνουμε Σεπτέμβρη και τον τρώμε όλο το χρόνο μετά.
Η γιαγιά μας τον φτιάχνει και για πρωινό κάτι παγωμένα πρωινά του Δεκέμβρη στα Κοκκινόγεια...και είναι τέλειος...μαλακτικός...και μεσημεριανός και βραδυνός εμένα μου αρέσει πάντα!Και στα μπεμπεκάκια αρέσει...τρελαίνονται!Δοκιμάστε το και πείτε μου!
Αυτός είναι ο τραχανάς με γιαούρτι και θα ακολουθήσουν αργότερα και ο ξινός τραχανάς που φτιάχνεται με ψωμί με προζύμι (που και αυτό μόνοι μας θα το φτιάξουμε...) καθώς είσης και ο τραχανάς με κολοκύθα, ο τραχανάς με ντομάτα, ο τραχανάς με πιπεριές και πάει λέγοντας...έτσι για να μη βαριέστε...καλά τόσες εκδοχές του τραχανά θα μου πείτε τι να τις κάνουμε...και όμως...κάθε μια έχει τη χάρη της και τη μοναδικότά της.
Καλή επιτυχία!!!