21 Μαρτίου 2017...ετών 84

Γιαγιά μου...γιαγιά μας...
     ήσουνα ένας όμορφος άνθρωπος, ήτανε όμορφη η ψυχή σου. Όλος ο κόσμος σε αγαπούσε γιαγιά μου για αυτό...για τη μεγάλη καρδιά σου, για τις αρετές σου, για τη φιλοξενία σου.
     Ήσουνα Άξια γιαγιά μου και είχες και αξία. Ήσουνα Κυρία. Έτσι μας έλεγες πάντα, δεν φτάνει να είστε άξιες,αξία να έχετε. Θα το ακολουθήσουμε το παράδειγμα της ζωής σου και τις συμβουλές σου. Αν και ήταν δύσκολη η ζωή σου γιαγιά μου στάθηκες επάξια, δυνατή, σταθερή σαν βράχος. Με κόπο και μόχθο κατάφερνες τα πάντα.Συνοδοιπόρος σου στη ζωή επί 63 χρόνια, ο παππούς ο Κωνσταντίνος δε μπορεί να το πιστέψει πως σε έχασε τόσο γρήγορα.

       Θυμάσαι γιαγιά;

   Ήταν το 1992,πριν από 25 χρόνια, εγώ μόλις 13 ετών και εσύ 59, όταν με ανέβασες κρυφά στο σπίτι επάνω, να μου εμπιστευθείς τα μυστικά σου έργα. Δυο εργόχειρα σεντόνια λευκά,κοφτά και δυο μαξιλάρια σε λευκές μαξιλαροθήκες. Τί είναι αυτά γιαγιά, σε ρώτησα περιπαιχτικά,από τώρα ετοιμάζεις τις προίκες μας;Είμαστε μικρές ακόμα. Αυτές τις έχω ήδη έτοιμες, μου είπες, και για τα κορίτσια και για το αγόρι μας εγώ δεν ξεχωρίζω, έλεγες, αυτά όμως εδώ είναι δικά μας για μένα και τον παππού, για εκείνη τη μέρα που θα χτυπήσει και για εμάς πένθιμα η καμπάνα... Τί λες βρε γιαγιά, σου είπα, είσαι πολύ νέα ακόμα, θα δεις και τους γάμους μας και τις χαρές μας και δισέγγονα θα δεις. Τη σειρά παιδί μου,έλεγες, δεν την ξέρει κανείς...

   Είχες δίκιο γιαγιά και τη δική σου τη σειρά ,τόσα χρόνια μετά, δεν την περίμενα να έρθει,παρόλο που είδες και δισέγγονα...πλήρης ημερών και εμπειριών όπως θα λέγαμε, έφυγες "όρθια" όπως επιθυμούσες χωρίς να ταλαιπωρηθείς ή να ταλαιπωρήσεις,αφήνοντας όμως πίσω σου ένα μεγάλο κενό...
   Για ποιόν χτυπάει πάλι πένθιμα η καμπάνα ...αναρωτιόσουν...άραγε θα κλάψετε για μένα...;;;
       Θυμάσαι γιαγιά;
Όχι γιαγιά μου...δεν μπορείς να θυμηθείς. Τώρα πια μόνο εμείς θα θυμόμαστε εσένα με τις πιό γλυκιές αναμνήσεις που μας άφησες προίκα...την πιο μεγάλη μας προίκα.
    Σήμερα όλοι νιώθουμε φτωχότεροι από την απώλειά σου. Θα ζεις για πάντα μέσα μας. Αιωνία σου η μνήμη.

Η εγγονή σου Αναστασία Ραπτοπούλου.

Ήταν λίγα μόνο λόγια για τη γιαγιά μας τη Δόμνα τη σούπερ γιαγιά από τον χθεσινό επικήδειο λόγο.

Σχόλια